Pous Pius XII

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Eugenio Pacelli)
Pous Pius XII
Geboortenaam Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli
Pontifikaat begin 2 Maart 1939
Pontifikaat eindig 9 Oktober 1958
Voorganger Pius XI
Opvolger Johannes XXIII
Gebore 2 Maart 1876
Rome, Italië
Sterf 9 Oktober 1958
Castel Gandolfo, Italië
Ander pouse genaamd Pius

Pius XII was die 260ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk vir 19 jaar, 7 maande en 8 dae, van 1939 tot 1958. Voor sy verkiesing as pous was Pius nuntius in Duitsland en kardinaal-staatsekretaris. In die funksie sluit hy die berugte “Reichskonkordaat” met die Hitlerregering. Na die oorlog tree Pius baie versoenend op teen die Spil-moondhede en hulle satelliete. Hy was ‘n bitter vyand van die kommunisme en het veral streng opgetree teen die lede van die Italiaanse kommunistiese party. Hy stel die dogma van Maria se hemelvaart in.

Pius XII het ‘n einde gebring aan die Italiaanse meerderheid in die kollege van kardinale.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pacelli by sy priesterwyding

Pous Pius XII[1][2] is gebore as Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli (Eugenio Pacelli) op 2 Maart 1876 in Rome, Italië. Hy was die seun van Filippo Pacelli en Virginia Pacelli (gebore Graziosi). Hy het twee sussies gehad (Giusseppa en Elisabetta) en ‘n broer (Francesco). Die familie het nou bande met die Vatikaan gehad. Eugino se oupa Marcantonio Pacelli was sekretaris van Binnelandse Sake onder Pous Leo XIII en was mede-stigter van die Vatikaanse koerant L’Osservatore Romano. Sy broer Francesco Pacelli was ‘n regsadviseur vir Pous Pius XI. In 1894 begin Pacelli sy teologiese studie aan die Tridenine Caprancia seminarie. In 1899 verkry hy ‘n meestersgraad in die teologie.

Pacelli by die Duitse keiser Wilhelm II

Op Paassondag 2 April 1899 word Pacelli priester gewy deur biskop Paolo Cassetta. Vervolgend studeer hy kerkreg aan Sint Apollinaire en word priester by die Chiesa Nuova kerk. Hy kry verskeie poste by die Vatikaan en verwerf sy doktorsgraad in kerkreg in 1904. In 1912 word hy adjunk-sekretaris van die departement van Besondere Kerklike Sake onder Pous Pius X en later Pous Benedictus XV. Na die dood van Pius X word kardinaal Gaspari kardinaal-staatssekretaris en Pacelli ondersekretaris. Op 23 April 1917 word Pacelli nuntius in Beiere. Na die val van die Beierse republiek word Pacelli nuntius in Duitsland op 23 Junie 1920 en verhuis na Berlyn in Augustus 1925. Op 10 Desember 1929 word hy teruggeroep na Rome.

Pous Pius XI stel Pacelli aan as kardinaal-priester van SS Giovanni e Paolo op 16 Desember 1929 en op 7 Februarie 1930 word hy kardinaal-staatsekretaris. In 1935 word hy ook Camerlengo. As staatsekretaris sluit hy verskeie konkordate onder andere met Oostenryk, Duitsland, Joegoslawië en Portugal. Die belangrikste konkordaat was die “Reichskonkordat” geteken op 20 Julie 1933 met die Nazi-regering van Adolf Hitler.

Pacelli by die ondertekening van die Reichskonkordat”

Tussen 1933 en 1939 teken Pacelli 55 proteste aan by die Duitse regering oor skending van die konkordaat. Die proteste loop uit op die ensikliek “Mit brennender Sorge” wat die nasionaal-sosialisme verwerp.

Op 2 Maart 1939 volg hy Pous Pius XI en word gekroon op 12 Maart 1939 deur kardinaal Camillo Caccia Dominioni. Hy regeer tot sy dood op 9 Oktober 1958. Hy word opgevolg deur Pous Johannes XIII.

Die naam ‘Pius ’ beteken 'die vrome'.

Kerklike loopbaan[wysig | wysig bron]

Pontifikaat[wysig | wysig bron]

Pous Pius XI sterf op 10 Februarie 1939 en Pius XII word verkies op 2 Maart 1939 op sy 63ste verjaarsdag na ‘n konklaaf van slegs een dag en drie stemrondtes. Sy eerste aanstelling was die van kardinaal Luigi Maglione as staatsekretaris.. Hy het ook die Italiaanse meerderheid in die kurie verminder deur Duitse en Nederlandse kardinale aan te stel.. Hy het ook die Amerikaanse kardinaal Francis Spellman ‘n groot rol in die Kerk laat speel. Gedurende die Tweede Wêreldoorlog het Pius geen kardinale aangestel nie en die aantal lewende kardinale het gedaal tot 38. By die eerste konsistorie op 18 Februarie 1946 het hy 32 nuwe kardinale aangestel onder hulle was kardinale uit China, Indië en die Midde Ooste.

Pous Pius XII het die Katolieke geloof in 41 ensiklieke en byna duisend boodskappe en toesprake toegelig. In “Mediator Dei” verduidelik hy lidmaatskap en deelname in die kerk. Die ensikliek “Divino Afflante Spiritu” van 1943 open die deure vir Bybelnavorsing en gee nuwe vryheid na die ondersoek van teologiese kwessies.

Op 1 November 1950 kondig hy die dogma van Maria se hemelopneming aan. Die ensikliek “Fulgens corona’’ van 8 September 1953 kondig die Maria-jaar aan.

Oor geboortebeperking laat die pous die ritme-metode toe as aanvaarbaar in beperkte situasies. Hy was ook spyt oor die Kerk se hantering van die Gallileo-saak. In die ensikliek “Humani Generis” erken hy dat evolusie dalk die biologiese ontwikkeling van die mens kan beskryf, maar beklemtoon dat die siel deur God geskep is.

Die kollege van kardinale[wysig | wysig bron]

Pous Pius XII het geen kardinale aangestel tydens die Tweede Wêreldoorlog nie. Die aantal lewende kardinale het gedaal tot 38. Na die oorlog het hy in 2 konsistories 56 nuwe kardinale aangestel. Hy het ook die meerderheid wat die Italiaanse kardinale in die kollege gehad het, tot niet gemaak. Weens die omvang van die lys word dit hier gehou.

Saligverklarings[wysig | wysig bron]

Pous Pius XII het 31 saligverklarings gedoen, waaronder die sewe martelaresse van Shanxi en twee van sy voorgangers Pous Innocentius XI en Pous Pius X. Weens die omvang van die lys word dit hier gehou.

Heiligverklarings[wysig | wysig bron]

Pous Pius XII het 28 persone heilig verklaar, waaronder sy voorganger Pous Pius X. Weens die omvang van die lys word dit hier gehou.

Bulle, briewe, ensiklieke en dekrete[wysig | wysig bron]

Pous Pius XII het 41 ensiklieke uitgereik. Weens die omvang van die lys word dit hier gehou.

Verering[wysig | wysig bron]

Pous Benedictus XVI het Pius eerwaardig verklaar op 19 Desember 2009.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656.
  • Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  • Hierdie artikel, of gedeeltes daarvan, is uit die volgende Wikipedia-artikel vertaal: Pope Pius XII
  1. Pius XII. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
  2. “Pope Venerable Pius XII“. Saints.SQPN.com. 7 February 2013. Web. 25 March 2013. http://saints.sqpn.com/pope-venerable-pius-xii/

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

  • Bulle 'n Databasis van pouslike ensiklieke, dekrete en bulle (in Engels)
  • Inskrywing in die Giga Catholic Information (Engels).
  • Inskrywing in die Saint-Mike Papal Library (Engels).

Nota[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Pius XI
Pous (Pontifex Maximus)
19391958
Opgevolg deur
Johannes XXIII